ستیانفسم

                دختر که داشته باشی انگار خودت را با دست خودت پرورش می دهی...   انگار مادری را از کودکی تجربه می کنی...   دختر است،از کودکی آفریده شده برای مادری،آن هنگام که عاشقانه موهای عروسکش را شانه میزند و قربان صدقه های مادرانه اش را نثار عروسکش می کند،لالایی برایش می خواند و به رویش می خندد...   دختر است،آفریده شده تا از کودکی از عزیزانش مراقبت کند،آن هنگام که خسته از مشغله های روزانه کنارت می نشیند و دستهایت را با دستهای کوچکش نوازش می کند... وقتی حتی نه پدرت ونه همسرت دردت را نمی فهمند،به چشمهایت خیره ...